Tamales met bier

31 december 2016 - San Pedro la Laguna, Guatemala

Bomba, bomba! Juan glundert zoals ik een kind zelden heb zien glunderen. De zesjarige heeft dan ook weken uitgekeken naar deze dag. Het is kerstavond in Guatemala en ik ben erbij.

Na twee weken Spaanse les lukt het me redelijk om met de gastfamilie te communiceren. Ze zijn erg geïnteresseerd hoe we kerst in Nederland vieren. Juan lijkt het niks; geen vuurwerk met kerst! Dan is Guatemala volgens hem toch een stuk leuker. Vuurwerk met Kerst. En ervoor. Vuurwerk met Oud en Nieuw. En erna. Daar dromen Nederlandse kinderen van.

Vuurwerk wordt hier voornamelijk in ‘woonkamersupermarktjes’ verkocht. De keus is groot, net als de knallen van de mortieren die me geregeld een hartverzakking bezorgen. Voor de kinderen is er kindervuurwerk zoals wij dat ook kennen. Ze zijn door het dolle heen en beleven de grootste lol met de minizakjes met vuursteentjes.

Het grote feest is dus op kerstavond. Om een uurtje of acht in je netste outfit naar de kerk en erna vuurwerk kopen. Om goed in de kerstsferen te komen, bedekt men in huis de vloer met een pak dennennaalden. Die worden met water besprenkeld en geven een heerlijke dennenlucht. Ik zie het m’n moeder nog niet doen. Natuurlijk mag ook de discokerstverlichting niet ontbreken. Het liefst die met ingebouwde kersttunes. De buren hebben ze aan de dakgoot hangen. Naast m’n slaapkamer. Héél gezellig… 

Eenmaal thuis is het tijd voor het eten. De vrouw des huizes, Bila, heeft tamales gemaakt. Dit wordt bereid als er wat te vieren valt. Net als de meeste andere gerechten, bestaat tamales vooral uit maïs. In de middag hebben Julio, Bila en ik met z’n drieën een traditionele fruitsap gemaakt met onder andere lokale fruitsoorten. We hebben eten, we hebben drinken; het feest kan beginnen.

Ook hier in Guatemala drinken we tijdens het kerstdiner alcohol. Bier voor de mannen, een beetje wijn voor de dame. Rond een uurtje of elf zijn de magen gevuld en is het wachten tot twaalf uur. Het voelt voor mij dan ook als Oud en Nieuw. Alleen vieren we dat hier volgende week dus nog een keer. Juan zal er geen problemen mee hebben.

7 Reacties

  1. Wil:
    3 januari 2017
    Leuk verhaal Rufus, je waant je in Guatemala. Blijf vooral schrijven!
  2. Jannes van Santen:
    14 januari 2017
    Ik zie dat je nu logeert in een stad aan het meer van Atitlan. Met Irene heb ik enkele dagen gelogeerd vlakbij Panajachel aan het meer van Atitlan in een van de drie torens hotels/appartementen die te zien zijn op een foto. Dit zijn hotels waar vroeger de top van het leger logeerde/vakantie vierde. Het meer is prachtig.
  3. Ed Booms:
    29 januari 2017
    Eindelijk ingelogd op de verhalen en de foto's. Zijn erg leuk....vooral doorgaan dus!
  4. Sander:
    5 februari 2017
    Mooi!
    Blijf vooral schrijven en snapshots maken...
    geniet er van!
  5. Remo:
    7 februari 2017
    hey rufus
    lost your mail address for some reason but luckily you run this website. We met on the way from la ceiba to Leon. Write to me if you need info about nica.
    Have fun in nica.
  6. Danielle van Blerk:
    11 februari 2017
    Ziet er allemaal weer goed en avontuurlijk uit Rufus! Mooie foto's en leuke verhalen!
    Geniet lekker verder!
  7. André:
    2 maart 2017
    Yo Rufus, leuk blog. Zag dat je ook in la Ceiba (Honduras) was. Ik was toendertijd in de bus in slaap gevallen en in de veronderstelling dat ik wel wakker zou worden op het busstation in la C. Alleen stopte de bus slechts kort bij de randweg buiten de stad en werd ik pas om 22 uur wakker gemaakt op het eindpunt, ergens 3 uur van la C vandaan... Ik weet nog steeds niet hoe het daar heet maar het dorpje had gelukkig 1 hotelletje en een snackbar. De volgende dag terug naar la C en natuurlijk die dag de enige boot naar Utila gemist ... En dan zijn er nog mensen die denken dat het allemaal zo leuk is dat reizen. Have fun!